All posts in Kennisbank voor de eenmanszaak of vof, juridisch, diversen

De auteur behandelt de vragen wanneer nu eigenlijk sprake is van een vaststellingsovereenkomst, met betrekking tot welke onderdelen van een echtscheiding een vaststellingsovereenkomst kan worden gesloten en in welke mate een vaststellingsovereenkomst aantastbaar is.
De regeling van de vaststellingsovereenkomst is neergelegd in de artikelen 7:900 t/m 7:910 BW. Volgens artikel 7:900 BW is een vaststellingsovereenkomst een overeenkomst die is gericht op beëindiging of voorkomen van een onzekerheid of een geschil. Het is niet nodig dat de onzekerheid tussen partijen al is verworden tot een geschil: het gaat erom dat een partij (kenbaar) onzeker is over de juistheid van het standpunt van de wederpartij en met het oog daarop instemt met een gezamenlijke beslissing over dat standpunt. Niet vereist is dat partijen kunnen overzien waarvan zij afzien (ofwel: waarop de onzekerheid of het potentiële geschil precies betrekking heeft).
Voor een goed begrip van de vaststellingsovereenkomst is van belang onderscheid te maken tussen een drietal begrippen, te weten:

– de vaststelling;

– de beslissing en:

– de vaststellingsovereenkomst.
Deze begrippen komen afzonderlijk voor in genoemde wetsartikelen en zijn als volgt te onderscheiden: – teneinde onzekerheid of geschil te voorkomen of te beëindigen, nemen partijen door middel van een overeenkomst samen over die onzekerheid of dat geschil een bindende beslissing of dragen zij die beslissing op aan een of meer derden; – de beslissing (van partijen of een derde) voorkomt of beëindigt de onzekerheid over het geschil; zij houdt in wat de rechtsverhouding of rechtstoestand tussen partijen bij de vaststellingsovereenkomst moet zijn; – die rechtsverhouding is de vaststelling. De vaststelling is dus het beoogde resultaat van een vaststellingsovereenkomst. Het is de rechtstoestand die het gevolg is van nakoming van de vaststellingsovereenkomst. Op grond van artikel 7:902 BW mag de vaststelling onder omstandigheden in strijd zijn met dwingend recht, de vaststellingsovereenkomst mag dat niet.
In zijn algemeenheid geldt dat het antwoord op de vraag of sprake is van een vaststellingsovereenkomst afhankelijk is van uitleg van de betreffende overeenkomst. Gekeken moet worden naar de bedoeling van partijen bij het aangaan van de overeenkomst en of die bedoeling van partijen wederzijds kenbaar was.
In de praktijk worden echtscheidingsconvenanten vaak gesloten ter beëindiging van gerezen geschillen of ter vermijding daarvan. Dat brengt echter niet mee dat een echtscheidingsconvenant per definitie een vaststellingsovereenkomst vormt, ook niet als het convenant in de aanhef mede wordt gekwalificeerd als ‘vaststellingsovereenkomst’. Per onderwerp/regeling van het echtscheidingsconvenant zou moeten worden vastgesteld of sprake is van een vaststellingsovereenkomst.
Een vaststellingsovereenkomst is, net als alle overeenkomsten, vatbaar voor vernietiging op grond van de wilsgebreken als genoemd in artikel 3:44 BW. Voor dwaling ligt dat fundamenteel anders. Een beroep op dwaling bij een vaststellingsovereenkomst is in beginsel niet mogelijk. Uit de voor een vaststellingsovereenkomst vereiste bereidheid om het eigen standpunt prijs te geven en het standpunt van de wederpartij te respecteren, volgt dat partijen niet kunnen dwalen over de inhoud van de beslissing, indien en voor zover deze beslissing afwijkt van het standpunt dat zij voorafgaand aan of bij het sluiten van de vaststellingsovereenkomst hadden. De vaststellingsovereenkomst kan wel worden vernietigd wegens dwaling als de onjuiste voorstelling van zaken geen betrekking heeft op de onzekerheid die door de zekerheid is vervangen, maar op een zekerheid die bij de beslissing krachtens de vaststellingsovereenkomst tot uitgangspunt is genomen.
T.M. Subelack, EB 2012/9 (MK)

(Bron: SDU)

Bent u het niet eens met de hoogte van uw persoonsgebonden budget (pgb) of met de beslissing dat u geen pgb krijgt, dan kunt u hiertegen bezwaar maken. Waar en hoe u bezwaar maakt, is afhankelijk van het soort pgb dat u heeft of heeft aangevraagd. Over het algemeen moet u bezwaar maken binnen 6 weken nadat u de beslissing over uw pgb heeft ontvangen.

Klacht over pgb uit AWBZ

Krijgt u een pgb voor AWBZ-voorzieningen, dan heeft u een beschikking ontvangen van uw zorgkantoor. Hierin staat of u een pgb krijgt en hoe hoog uw eigen bijdrage is. Als u het niet eens bent met de beschikking, kunt u schriftelijk bezwaar aantekenen bij het zorgkantoor. U leest op de beschikking van uw zorgkantoor meer over hoe u bezwaar kunt maken.

Klacht over pgb uit Wmo

Krijgt u een pgb voor Wmo-voorzieningen, dan heeft u de beschikking ontvangen van uw gemeente. Als u het niet eens bent met het besluit van de gemeente over de zorg die u krijgt, kunt u schriftelijk bezwaar indienen. Op de beschikking van de gemeente kunt u lezen hoe u bezwaar kunt maken.

Klacht over indicatiebesluit van CIZ

Als u het niet eens bent met de indicatie die het Centrum Indicatiestelling Zorg heeft afgegeven, dan kunt u schriftelijk bezwaar aantekenen bij het CIZ.

Beroep en hoger beroep tegen beslissing pgb

Bent u het niet eens met de uitspraak op uw bezwaarschrift, dan kunt u beroep aantekenen bij de burgerlijk rechter.

Klacht over instantie pgb

U kunt ook ontevreden zijn over de manier waarop u bent behandeld of beoordeeld. U kunt dit bespreken met de medewerker met wie u te maken heeft gehad, de leidinggevende of de directie. Als dat niet helpt, kunt u een klacht indienen bij de instantie die de beslissing over uw pgb heeft genomen.

Informeer vooraf bij de instantie waarover u wilt klagen hoe u een klacht kunt indienen. Meestal heeft de instantie een onafhankelijke klachtencommissie waarbij u kunt klagen. U kunt uw klacht ookvoorleggen aan de Nationale Ombudsman.

Hulp en informatie over pgb

Per Saldo, debelangenvereniging voor pgb-houders, biedt u meer informatie over het aanvragen en beheren van een pgb. Zij kunnen u ook helpen als u bezwaar wilt maken of een klacht wilt indienen. Bij Zorgbelang Nederland vindt u meerinformatie over klachten in de zorg.

(Bron: Overheid)

U kunt een in Nederland afgegeven document ter legalisatie aanbieden bij het ministerie van Buitenlandse Zaken (BuZa). Welke stappen u moet volgen om een Nederlands document te legaliseren voor gebruik in het buitenland, hangt af van het soort document.

De volgende drie stappen zijn mogelijk:Directe legalisatie of meerdere legalisaties, Legalisatie door ambassade of consulaat, Legalisatiebalie ministerie van Veiligheid en Justitie.

Directe legalisatie of meerdere legalisaties: Het Consulair Diensten Centrum van het ministerie van BuZa legaliseert sommige Nederlandse documenten direct. Bijvoorbeeld documenten die de Nederlandse gemeenten verstrekken, zoals akten van de burgerlijke stand. Voor andere documenten gelden zeer uiteenlopende procedures. Het ministerie van BuZa kan u informatie geven over welke opeenvolgende legalisaties u voor een bepaald document moet regelen.

Legalisatie door ambassade of consulaat: Na legalisatie van uw document door het ministerie van BuZa, moet u het document laten legaliseren bij de ambassade of het consulaat van het land waar u het document gaat gebruiken. De adressen van buitenlandse ambassade en consulaten in Nederland vindt u op de website van het ministerie van BuZa.

Legalisatiebalie ministerie van Veiligheid en Justitie: Deze Legalisatiebalie legaliseert voor het ministerie van Veiligheid en Justitie documenten die de rechtbank al heeft gelegaliseerd. Bijvoorbeeld vertalingen van echtscheidingspapieren, adoptiepapieren en papieren voor het starten van een bedrijf in het buitenland.

(Bron: Overheid 10 oktober 2010 bewerkt)